1397/05/10
متن سخنرانی دکتر بتول غفاری در مراسم رونمایی از کتابهای الکترونیک «مهتاب و کرم شبتاب» ۲۳ آبان ۱۳۹۷
بسمالله الرحمن الرحیم
با سلام
مدعوین گرامی! حضار ارجمند! با حضور خود فضایی لبریز از معنویت را شکل دادید. بنده در حضور شما نمیخواهم در مورد کودکان و نوجوانان موعظه یا نصیحت کنم. نمیخواهم از تعلیم و تربیت برای کودکان و نوجوانان سخن بگویم. قصد ندارم در مورد کودکان و نوجوانان عرایضی را بیان کنم. قصد ندارم نسبت کودکان و نوجوانان را با فضای مجازی تجزیه و تحلیل کنم. قصد ندارم ادبیات عامرانهای را در مورد کودکان و نوجوانان توصیه کنم.
یقیناً سؤالی که در ذهن حضار محترم نوک میزند، این است که، سخنران چه میخواهد بگوید؟ قصد دارد از چه چیزی سخن بگوید؟
پاسخ من این است و عنوان و جوهر عرایض من این است، در یک جمله کوتاه اما با معنا! «تبادل عشق بین والدین و فرزندان» «تبادل عشق بین والدین و فرزندان»
در دورانی زندگی میکنیم که مفهوم عشق به حاشیه رفته است و تکنولوژی قصد دارد عشق را به انزوای کامل تبعید نماید.
امروز فرزند پروری با دو مقوله فاجعهآمیز کنترل افراطی و رهاسازی افراطی مواجه است.
توجه کنید؛ امروز فرزند پروری با دو مقوله فاجعهآمیز کنترل افراطی و رهاسازی افراطی مواجه است؛ که هر یک تأثیرات بسیار مخربی در آینده بجا خواهد گذاشت.
میدانم، شک ندارم که از من خواهید پرسید؛ اگر تشخیص این است؟ تجویز چیست؟
باید عرض کنم، من کارشناس امور تربیتی نیستم و در این خصوص ادعایی ندارم؛ اما مطالعات بنده نشان میدهد، برای رهایی کودکان و نوجوانان از کنترلهای شدید والدین و رهاسازی افراطی آنها توسط والدین؛ تنها یک راه وجود دارد؛ «تعادل» تکرار میکنم، «تعادل»
حرف اول و آخر من ایجاد تعادل در حوزه فرزندپروری و خانواده است. این مهم ممکن نیست مگر آنکه تبادل عشق بین والدین و فرزندان صورت پذیرد. تنها حصارکشی و کمربند بهداشتی برای جلوگیری از نفوذ ویروس فرهنگی بیگانه در مورد کودکان و نوجوانان، تبادل عشق بین والدین و فرزندان است و تعادل این نیاز حیاتی انسان را از طریق عشق ممکن میسازد.
حضار محترم! آقایان! خانمهای گرامی! به بچهها قبل از آنکه نگاه عاقلانه و عالمانه داشته باشیم، باید نگاه عاشقانه داشته باشیم. این اولویت اول در فرزندپروری است. تبادل عشق در خانواده بدون تردید به صحنه اجتماع کشیده میشود، چرا که واحد کوچکی به نام خانواده، واحد بزرگی به نام اجتماع را لطیف میسازد. خشونت در روابط اجتماعی ناشی از فقدان عشق در خانواده است.
اجازه میخواهم عرایضم را با شعری از حضرت حافظ به پایان برسانم، که فرمود:
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی/ عشق داند که در این دایره سرگردانند